De innerlijke overtuiging als een schuilkelder gebruiken voor onprettige gevoelens. Kan dat? Herken de innerlijke overtuigingen waarmee je emoties verborgen blijven:
- Je ontkent die emotie. Hiermee zeg je dat ze niet bestaan.
- Je onderdrukt emoties. Je gedraagt je beheerst.
- Je reageert het af. Het leven is hard, zeg je.
- Je denkt, til er niet te zwaar aan.
- Afleiding zoeken, zegt: Ik wil me goed voelen.
- Alles relativeren denkt: Ik moet dankbaar zijn, voor wat ik wel heb.
- Ik wil God vertrouwen als excuus ( onbewust) om bij je emotie weg te gaan.
Herken je een aantal van deze punten? Hoewel sommige ervan goed zijn, missen ze hun werkelijke doel als ze gebruikt worden om emoties te onderdrukken.
Nare en ingrijpende ervaringen kunnen hierdoor niet goed worden verwerkt. Soms weet je niet eens dat jouw spanning door gebeurtenissen uit je verleden komt.
Moet jij je dan laten leiden door gevoelens? Nee zeker niet, maar het is van belang dat je er niet van wegloopt. Als je dat wel doet, vervaagt je persoonlijkheid. Daarmee ontneemt jij je eigen bestaansrecht. Elke keer verlies jij een stukje van jezelf.
Niet voor niets hoor ik cliënten zeggen, dat ze hun zelf kwijt zijn geraakt of niet meer weten wie ze werkelijk zijn, omdat ze hun gevoelens en zichzelf, een lange tijd hebben genegeerd. Dit patroon is er niet vanzelf gekomen. Meestal komt dat uit je kindertijd, maar in je volwassen fase kan dat er ook in zijn geslopen. Hoe dan ook, het is je aangeleerd hoe jij met je eigen gevoelens omgaat.
Misschien is er niet tegemoet gekomen aan je verlangens of wensen. De opleiding die je wilde doen of was je onzeker en ben je daar niet in bemoedigd of in ondersteund geweest. Het zou kunnen zijn dat je niet serieus genomen werd of niet werd gehoord. En toen je angstig was als kind, was je misschien verteld dat er niets aan de hand was en voelde jij je alleen gelaten, toen ze de deur achter zich dichtdeden en jij moest slapen in het donker. Dit zijn maar een aantal voorbeelden hoe we hebben geleerd om onze emoties te negeren en vaak te voldoen aan verwachting van anderen.
Je denkt als volwassene misschien, zo erg is het toch niet? Maar verplaats je eens in het kind die je toen was? Waar moet een kind met zijn of haar angst, pijn of verdriet naartoe als daar niet aan tegemoet gekomen wordt? De emoties blijven in het kind totdat het gehoord en gezien wordt.
Met andere woorden, die emoties zitten nog in je opgeslagen als ze geen aandacht hebben gekregen. Een trauma ( Een nare gebeurtenis) Geen enkele ouder is volmaakt maar we onderschatten te vaak wat voor invloed hun manier van opvoeden heeft, voor ons volwassen leven en dat het onze persoonlijkheid kan vervormen.
Wees eens eerlijk. Voel jij je soms diep ongelukkig, niet gehoord of onbegrepen terwijl iedereen om je heen aardig tegen je is of doet? Het zou heel goed kunnen zijn dat de emoties die nooit aandacht hebben gekregen, behoefte heeft om eruit te komen, gehoord te worden. Het heeft aandacht nodig en zorg. Erover praten helpt.
Stil staan bij wat je voelt en denkt en erkennen dat ze er zijn is echt heel belangrijk voor je welzijn. Gevoelens vertellen jou iets. Ze vertellen wat je fijn vindt of wat je niet fijn vindt en dan is het onze verantwoordelijkheid ( als volwassene) om uit te zoeken wat er aan de hand is zodat we aan onze behoefte tegemoet kunnen komen. Dan blijf je de authentieke persoon die je hoort te zijn en leef je in vrede met jezelf.
Gebruik die innerlijke overtuigingen niet langer meer als een schuilkelder om je emoties weg te stoppen. Welke innerlijke overtuigingen weerhouden jou ervan om in rust en vrede te leven?
Download gerust de checklist om te ontdekken of een trauma je leven beïnvloed. https://selacoaching.nl/gratis-checklist/
Ik heb ook nog wat anders voor je: Als je het vermoeden hebt dat gebeurtenissen in je verleden jouw leven belemmeren, kun je ook mijn gratis e-book downloaden ‘De 7 stappen naar herstel van beschadigde emoties’ waarmee je weer verder kunt. Het gaat je zeker helpen om helderheid te krijgen en een stap dichter bij herstel te komen als je de stappen volgt.
Lieve groet, Sheila